Özledim ! Hemde çook …
Gözlerini, sözlerini,ses tonunu,kokunu, dokunuşunu, seni sana ait olan herşeyi. Öyle böyle değil zaman duruyor
özlerken seni.Akreple yelkovana düşman oluyorum.Kelimelere
dökemiyorum.cümlelere sığdıramıyorum.Çaresiz bırakıyor,boğazımı düğüm düğüm
yapıyor,uykumdan uyandırıyor ansızın.Anlatılmaz bir duygu bu. Azalmayan ,
azalacağı yerde daha da artan.Özlemim her geçen dakika daha da büyüyor.Çıkıp
gelmek istiyorum yanına, sana sarılmak istiyorum doyasıya yaşamak için seni.
Ama olmuyor hiç çıkmıyorsun ki aklımdan defalarca hep aynı kelimeyi
tekrarlıyorum özledim ! uzaktan izliyorum seni kokunu, ses tonunu alamadan.Yani anlıcagın uzaktan uzağa yaşıyorum seni.Ben böyle
yaşamak istemiyorum , seni görmek , seni yaşamak istiyorum. Yaşadığımız o günleri düşünüyorum da
hiç mi sevmedin beni, hani şiir grubunda yazmıştın ya “git tabi git … kirpiklerime bir
kara diken de sen ekle … henüz sokaklarına bile alışamadığım , bu kente
ver beni … ve bakışının talan ettiği yerlerimi al , öyle git … gidersen
git tabi … yıkılmaz bu şehir … yalnızca dokunduğum bütün kelebekler
ölür … ellerim üşür , korkarım yağmur yağarsa , ellerimi de götür …
Hadi çık gel,.Senin olduğun şehirlere götür beni.En sevdiğin
yemekleri yapayım sana. Hangisiydi en çok keşkek mi yoksa yaprak sarması mı? Ya da en cok sevdiğin havuçlu kek.Sen gel de ben
hepsini yaparım sana…Bir de sabah uyandığımda gözlerim seni görsün, sana
sarılarak uykuya dalayım.Ne olur ellerini uzat bana !!
FATMA ÇAPRAZ 22/08/2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder